หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ ไม่ต้องคิดไปในอดีต ไม่ต้องคิดไปในอนาคต ไม่ต้องคิดไปวันพรุ่งนี้มะรืนนี้ ให้จิตใจอยู่ในปัจจุบัน ขณะนี้เดี๋ยวนี้ ดูลมหายใจอยู่ที่ปลายจมูกเท่านั้น
ไม่ต้องคิดถึงอดีตเมื่อวานวันก่อนเรื่องต่างๆ เรื่องอะไรก็ตามไม่ต้องคิด บังคับให้ใจอยู่ในปัจจุบัน ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ เวลานี้ที่ปลายจมูก หายใจเข้ารู้ว่าหายใจเข้า หายใจออกรู้ว่าหายใจออก มีสติสัมปชัญญะ สติคือความระลึกได้ สัมปชัญญะคือความรู้ตัว ให้มีความรู้ตัวอยู่ที่ปลายจมูกเท่านั้น นี่แหละวิธีการปฏิบัติ
นั่งภาวนา ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ เอาใจเหลืออด ไม่ใช่ว่าปวดแข้งปวดขาหน่อยหนึ่งแล้วก็บ่นขึ้นมา บอกว่านั่งภาวนาทำไมจึงปวดแข้งปวดขา เวลาเรานั่งอย่างอื่นดูหนัง ดูละคร ดูโทรทัศน์ ดูหนังฟังรำ เรานั่งทนได้เพราะเหตุใด เพราะเราชอบ แต่พอนั่งสมาธิภาวนา นั่งหน่อยเดียวก็ว่าปวดแข้งปวดขาเพราะอะไร เพราะกิเลสในใจของเรามันมาก มันก็เลยออกไปในทางที่ไม่ชอบ เพราะกิเลสกับธรรมมันจะขัดแย้งกันอยู่เสมอ
ขอให้พวกเรามุ่งมั่นมีความตั้งใจ เราต้องบังคับ บังคับตัวเองให้นั่ง พยายามนั่งให้นาน ตั้งนาฬิกาไว้เลยครั้งแรก ๓๐ นาที หรือ ๑ ชั่วโมง ถ้าไม่ถึงกำหนดเราจะไม่ออกจากสมาธิ เราจะบังคับให้อยู่ที่ปลายจมูกเท่านั้น พุทโธ พุทโธ พุทโธ
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “จงมั่นใจในสายหลวงปู่มั่น (วันอาสาฬหบูชา)”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๕๕
ที่มาจากเพจ